Monte Verde

19feb
Deze keer niet door brulapen of kikkers gewekt, maar door allerlei vogelgeluiden. Vandaag wederom reisdag, nu naar Monte Verde wat ook wel 'Groene Heuvel' betekent. Maar eerst in de ochtend nog een wandeling gemaakt in het Nationaal Park Rincon de la Vieja. Je kunt daar een aantal wandelingen doen, wij deden de 'las Pailas' ofwel modderpotjes. We konden vulkanische activiteiten zien, zoals een zwavelmeer, modderpotjes (bubbelende modderbaden) en fumerolen (stoomgaten) en een geiser. Ook zagen we een Mexicaanse miereneter en een wurgficus die zo genoemd wordt omdat hij de gastboom helemaal wurgt door zijn wortels en vervolgens om de boom heen groeit. Tijdens de wandeling was het erg warm en gelukkig liepen we ook regelmatig door het bos heen.
Daarna door naar Monte Verde met de bus. Laatste stuk was over een onverharde weg, hobbelen dus. Rond half vijf kwamen we aan in ons hotel, wederom een 4 persoons kamer. Na het installeren hebben we een biertje gedronken voor onze kamer. In de avond nog pizza gegeten bij de pizzeria.

20feb
Canopytour stond er vandaag onder andere op het programma. Het zijn eigenlijk een aantal katrolbanen tussen de boomtoppen, waardoor je over en door aardig wat groen sjeest. Erg leuk om te doen. Ook was daar een tarzanswing bij waarbij je aan het touw hangt alsof je als tarzan aan een liaan bungelt. Daarna over een aantal hangbruggen gelopen en nog eens zicht gehad op het nevelwoud van Monte Verde. Qua fauna de neusbeer gespot die heerlijk snuffelend door het groen liep. Helaas niet goed op de foto gekregen door al dat groen. Omdat we vanmiddag nog een andere tour zouden doen, hebben we geen tijd meer gehad om door de kolibrituin te lopen.

In de middag hebben we de El Trapiche tour gedaan, waarbij we goed konden zien hoe suiker (uit suikerriet), koffie en cacao worden gewonnen. Het was een klein familiebedrijf gestart in 1948 met suikerriet. De volgende generatie (opa vd gids) is er koffie bij gaan doen, wat nu hun hoofdgewas is. 3 jaar geleden zijn ze als experiment met cacaobonen begonnen. De gids vertelde per gewas van beginvrucht tot eindproduct hoe het in zijn werk ging. Daarbij konden we het ook goed zien en regelmatig proeven. Omdat het kleinschalig is, wordt het nog op de ouderwetse manier gedaan. Dus met kleine machines. Was een leuke tour, maar door al dat engels wordt je hoofd wel vol en dus moe.

Na de tour hebben we ons bij een uitzichtspunt laten afzetten waar een gedeelte van de groep naar toe zou lopen. Het moest een mooi uitzichtspunt zijn met een mooie zonsondergang, maar doordat de tour uit was gelopen was de zon allang onder. Toch daar nog ff lekker gedronken en gegeten. En ook nog een ruezen pad op de foto gekregen. Gelukkig bracht William ons weer terug naar het hotel, beentjes waren ondertussen lekker moe.

21feb

Na het ontbijt zijn we naar het Curi Cancha Reservaat geweest. Dit zou een goede plek zijn om de Quetzal te spotten, een mooie kleurrijke vogel en de nationale vogel van Guatemala. We lieten ons leiden door gids Jason. Vrij snel zagen we al een blue crowned motmot, een andere kleurrijke vogel die ook in het vorige park rond vloog. Maar nu kon ik hem gelukkig zelf goed zien. En ja hoor, ook de Quetzal kregen we te zien. Mooi! Verder zagen we ook de kolibries, een soort grote marmot (agouchi), 2 soorten toekans, een neusbeer, nog wat andere vogeltjes en tot slot nog een etende luiaard. Heel mooi op de foto gekregen (via verrekijker en mobiel).

Gelukkig was Eldert ook weer mee vanmorgen. Een aantal dagen geleden heeft hij bij een tentje aan de weg iets gegeten. Daar is hij al enkele dagen flink ziek van geweest. Gistermiddag is er en dokter geweest die hem een infuus heeft gegeven. Goed was het nog niet, hij had nog veel last van maagkrampen maar voelde zich goed genoeg om weer mee te gaan. Goede les: nooit zomaar iets langs de weg eten!
Vanmiddag gaan paard rijden. Na een paar vrije uurtjes werden we om half vier opgehaald voor het paard rijden. De paarden stonden al opgezadeld op ons te wachten en nadat we allen waren voorzien van een cap konden we via een trapje opstappen. Daarna in een rij achter de voorste aan via open vlaktes kwamen we in een meer beboste omgeving waar we ook nog een paar luiaards ontdekten. De paarden waren gewend om de route af te leggen waardoor ze niet veel anders meer wilden. Tegen zonsondergang hebben we nog enkele foto's gemaakt waarna de liefhebbers nog een stukje vooruit gingen in gallop. Daarna gingen we weer richting de stal. Al met al een leuke ervaring, het was tenslotte al jaren geleden sinds we op een paard hadden gezeten.
Na terugkomst in het hotel kregen we de instructies voor morgen. Vroeg op en de langste reisdag van deze vakantie. Daarna zijn we naar de pizzeria gegaan voor het avondeten.